Namastai Delhi

Es solet qu'arribèri ais Indias. Aeropòrt de Delhi. Mièja-nuèch e mièja. S'afanan dins l'aerògara, lo mond de l'avion de París. Forfolh de viatjaires despacientats. Ieu, un còp passadas lei baranhas policieras e doganieras, après lo temps dei “checks” e mai dei “checks”, rascli coma un perdut. Me fau fugir lei rets aganta-toristas, aganta-colhons que menan drech ai ròdols pita-dardenas ont s'amolonan la toristalha.

Monti dins un ravanàs de bus que trantalha, clafit d'Indians. Siam dos occidentaus aquí dintre. Un beatnick desbarcat d'un autre avion emai ieu. Es suau, leis aurelhas adornadas de pendents. Índias demoraràn sempre un espaci de mitologia per lei eiritiers dau “flower power”. Après una lònga espèra, s'en va lo car devèrs lo centre de Delhi. Nos cascalha, tant fa de retotòus sus la rota mau rapedaçada. Davalarai au segond arrèst en companhia dau jove suedés qu'es aquí per lo segond còp. Se siam un pauc parlats.

Ara, siam au picar de la dalha, dau Karma : auriéu degut lo seguir dins lo “rickshow” (triportur Indian). Beu promier, siam montats dins lo meme. Puèi, coma m’avisi que lei menaires de “rickshow” son a mand de se garrolhar, lo quiti. Cadun deu se ganhar son pan. Emai la compassion, sas, se deu de menar aquest viatge...

Teiriç Offre, Trobar doç around the world (extrait), Institut d’Estudis Occitans, 1999